فرایندهای دیاژنزی و ویژگی های ژئوشیمیایی نهشته های سازند الیکا در تاقدیس قدمگاه در جنوب البرز مرکزی

سازند کربناته الیکا بخش اعظم رسوبات سیستم تریاس در حوضه رسوبی- ساختاری البرز را تشکیل می دهد. در این پژوهش فرایندهای دیاژنزی و ویژگی های ژیوشیمیایی این سازند به ستبرای 746 متر در برش شهمیرزاد در بخش جنوبی البرز مرکزی مطالعه و بررسی شده است. فرایندهای سیمانی شدن، میکرایتی شدن، نیومورفسیم، انحلال، فشردگی، دولومیتی شدن، ددولومیتی شدن، ایجاد درزه و شکستگی، پیریتی شدن و سیلیسی شدن، رسوبات کربناته سازند الیکا را در مناطق بررسی شده تحت تاثیر قرار داده اند. بر اساس پژوهش های پتروگرافی (اندازه بلور و فابریک) دولومیت‎های سازند الیکا به پنج گروه بسیار ریزبلور، ریزبلور، متوسط بلور، سیمان دولومیتی و دولومیت زین اسبی[1] تقسیم می‎شوند. تمامی این دولومیت ها در مراحل اولیه و تاخیری دیاژنز تشکیل شده اند. دولومادستون ها (دولومیکرایت) را می توان به مدل سبخایی نسبت داد و دولومیت های نوع دوم و سوم بر اساس مدل زون مخلوط تشکیل شده اند و برای دولومیت های نوع چهارم و پنجم نیز مدل تدفین پیشنهاد شده است. به طورکلی فرایندهای دیاژنتیکی در سه محیط دیاژنزی دریایی، متیوریک و تدفینی انجام شده اند. نتایج تجزیه عنصری و ایزوتوپی سنگ های بررسی شده نشان دهنده تاثیر فرایندهای محیط های دیاژنزی به ویژه متیوریک و تدفین در یک سیستم دیاژنتیکی نیمه بسته بوده است و بر اساس نسبت Sr/Na، به احتمال زیاد کانی شناسی اولیه سازند الیکا آراگونیتی است.