رهبری امام خمینی (ره)، ردیه ایی بر نظریه رهبری کاریزماتیک

بسیاری از نظریه پردازان و صاحب نظران داخلی و خارجی به دنبال تبیین تیوریک ماهیت رهبری امام خمینی (ره) و علت تاثیرگذاری عمیق آن بوده اند لذا سوال اصلی این پژوهش ناظربر این است که: «چه تعاملاتی میان شخصیت و شیوه رهبری امام خمینی و رعایت کرامات انسانی وجود داشته است؟ آیا این شیوه رهبری و نفوذ شگرف آن، بر مبنای الگوی مردود رهبری کاریزماتیک بوده و بر این اساس قابل تفسیر است؟» یافته های این نوشتار بر اساس روش تحلیلی _اسنادی، بیانگر تعامل کامل شخصیت و شیوه رهبری امام خمینی، با موضوع کرامت انسانی است و مشخص می نماید که امام به عنوان یکی از عالی ترین مظاهر کرامت انسانی و مشخصا به عنوان انسانی کامل و در مقام مرجعی فرهیخته و مهذب و بالنده در دامن تعالیم متعالی اسلامی و شیعی، در طول حیات و دوران رهبری خویش به موضوع کرامت های انسانی توجه ویژه و زایدالوصفی داشته است و اساسا یکی از دلایل نفوذ شگرف رهبری ایشان بدین خاطر بوده است. همچنین تلاش گردیده با توجه به جوانب متنافر الگوی رهبری کاریزمایی با کرامات انسانی، و اثبات عدم مقارنه این الگو با طرز رهبری امام، مستندی دیگر در کرامت خواهی و کرامت محوری شخصیت و رهبری ایشان ارایه شود. و در واقع امام مظهر کرامت و انسان کامل الهی بودند و تاثیر شگرف و ژرف خود را نیز به همین خاطر بر مردم و آحاد مسلمانان بر جای گذاشتند. تاثیری که هنوز «روالمند» و دچار نقصان نگردیده است.