روابط آلومتریک زی توده راش (Fagus orientalis L.) در توده های بهره برداری شده و شاهد جنگل صفارود استان مازندران

اندازه گیری زی توده برای ارزیابی ساختار و شرایط رویشگاه از نظر بوم شناختی و اقتصادی مهم است و می تواند مبنای برآورد کربن ترسیب شده در اندام های مختلف درخت باشد. به منظور برآورد میزان زی توده در توده های بهره برداری شده و شاهد (حفاظت شده) راش، دو پارسل 511 و 514 در جنگل صفارود رامسر انتخاب و با آماربرداری صددرصد از درختان سرپا در محدوده 25/6 هکتاری در هر پارسل، مشخصه های کمی شامل قطر برابرسینه، ارتفاع درخت، ارتفاع و قطر تاج مورد اندازه گیری قرار گرفتند. میزان زی توده با استفاده از روش برداشت مستقیم (قطع و توزین) در مورد درختان نشانه گذاری شده و روابط آلومتریک برای کل توده استفاده شد. در پارسل بهره برداری شده 15 درخت از کل درختان قطع شده به شکل تصادفی، انتخاب و شاخه زنی و استربندی شدند. سه دیسک از ابتدا، وسط و انتهای هر تنه انتخاب و برش داده شد. در مورد شاخه ها، یک استر از هر پایه مشخص شد. به منظور تعیین وزن خشک (زی توده)، دیسک ها و شاخه ها به مدت 48 ساعت در دمای 80 درجه سانتی گراد در کوره نگهداری و سپس توزین شدند. بر اساس نتایج روابط آلومتریک میانگین میزان ذخیره زی توده در منطقه بهره برداری شده و شاهد به ترتیب 18/222 و 58/311 تن در هکتار برآورد شد که با توجه به نتایج آزمون t در سطح اطمینان 95 درصد از اختلاف معنی داری برخوردار بودند. نتایج حاکی از آن است که دخالت های صورت گرفته به ویژه برداشت درختان قطور منجر به کاهش تعداد در طبقات قطری بالاتر و میانگین قطر و ارتفاع توده های جنگلی و در نتیجه کاهش حجم و زی توده در منطقه بهره برداری شده، گردیده است.