مقایسه ساختار اقتصاد ملی و استانی ایران با استفاده از رویکرد داده-ستانده

یکی از کارکردهای اساسی تحلیل‏های‏ داده-ستانده، شناسایی ساختار اقتصادی کشورها و مناطق است. این پژوهش، در پی شناسایی بخش های کلیدی استان های کشور و مقایسه آنها با بخش های کلیدی ملی می‏باشد. اطلاعات مورد نیاز از جدول داده-ستانده سال 1390 و حساب‏های منطقه‏ای مرکز آمار ایران در این سال  تهیه شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد، بر اساس معیار پیوند پسین و پیشین ناخالص کل با و بدون در نظر گرفتن میزان پراکندگی پیوندها، در سطح ملی، به ترتیب، 17 و 20 بخش کلیدی وجود دارد. این ارقام در سطح استان‏ها، به ترتیب، بیش از 1 و 2 بخش کلیدی می‏باشند؛ با این حال، بعضی از بخش‏های کلیدی استان‏ها به دلیل کلیدی نبودن در سطح ملی، در برنامه ‏ریزی متمرکز مورد توجه قرار نمی ‏گیرند. در مقابل،  بعضی از بخش‏های کلیدی کشور هم در فهرست بخش‏های کلیدی هیچیک از استان‏ها قرار ندارند. از نتایج دیگر این تحقیق، همسویی بین درآمد سرانه داخلی استان‏ها، با تعداد بخش‏های کلیدی مشترک آنها با اقتصاد ملی است که در اثر بهره ‏مندی بیشتر آنها از سرمایه‏ گذاری در بخش‏های کلیدی ملی حاصل می‏ شود. به این ترتیب، به نظر می‏ رسد، به دلیل ناهمخوانی ساختار اقتصادی بعضی از استان‏های کشور با ساختار اقتصاد ملی، توجه به بخش‏های  کلیدی  استا‏ن‏ها در برنا‏مه ‏ریزی ‏های اقتصادی، موجب توجه بیشتر به‏ قابلیت‏ های استان‏ها، افزایش سطح برخورداری آنها و کاهش نابرابری بین  منطقه‏ ای در راستای استفاده بهینه از منابع ملی می‏گردد.