مسئولان و افزایش رضایت افکار عمومی در بحرانها

این پژوهش با هدف بررسی اقدامات مورد نیاز مسیولان به منظور افزایش رضایت افکار عمومی در زمان بحرانها انجام شد که از نوع ترکیبی کمی کیفی است. ابزار گردآوری داده ها شامل تحلیل محتوای پژوهشهای داخل و خارج کشور، مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان و استادان دانشگاه سمنان بود که در بخش کیفی با استفاده از روش  نمونه گیری هدفمند (قضاوتی) 12 نفر از استادان روانشناسی، رفتار سازمانی، منابع انسانی و ارتباطات به عنوان نمونه و در بخش کمی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی   نمونه ای به حجم 375 نفر انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه ای و شیوه تاپسیس استفاده شد. با توجه به ارزیابی داده ها از بین20 مورد از اقدامات شناسایی شده، عواملی چون "برخورد انسانی و خوب"، "استفاده نکردن از حدس و گمان"، "پرهیز از مصاحبه های فوری"، "پرهیز از مصاحبه های کنترل نشده"، "در نظرگرفتن محلی برای خبرنگاران"، "پرهیز از هر تنش با خبرنگاران"، "جلب اطمینان با نشاندادن اینکه اوضاع تحت کنترل است"، "پیش بینی بحرانهای ممکن، نیاز مردم و نوع مخاطبان"، "حضور 24 ساعته و اعلام نتایج و خبرها"، "کنترل انحصاری نبودن نشر اخبار توسط رسانه های خاص"، "استعفا"، "عذرخواهی"، "معرفی مسیول پیگیری بحران تا حل آن به مردم"، "اعلام برنامه دقیق و عملی و شفاف و عمل به آن"، "حضور با ظاهری متناسب با اوضاع بحران (غیرتشریفاتی)"، "برقراری رابطه مناسب و صادقانه با خانواده آسیب دیدگان"، "پرهیز از کلی گویی و ابهام در سخنان و برنامه ها" و "توبیخ یا اخراج برخی از مسببان" به عنوان اقدامات موثر شناخته شد.