توانمند سازی اسکان های غیر رسمی با استفاده از استراتژ‍ی راهبردی swot (نمونه: کوی طاهر اهواز)

اسکان غیر رسمی یکی از چهره های بارز فقر شهری است که درون یا مجاور شهر ها به شکل خودرو و فاقد مجوز ساختمان و برنامه رسمی شهرسازی با تجمعی از اقشار کم درآمد و سطح نازلی از کمیت و کیفیت زندگی شکل می گیرد. این مسئله در کشور ما نیز به یکی از معضلات شهر های بزرگ خصوصا کلان شهر های کشور تبدیل شده است و مدیریت شهری را برای رفع این مشکل به تکاپو وا داشته است. کلان شهر اهواز نیز از این مسئله مستثنی نمی باشد و اجتماعات غیر رسمی اطراف این شهر را احاطه نموده اند. اما چالش پیش رو در رابطه با یکی از این اجتماعات در شرق اهواز، (کوی طاهر) می باشد، که دولت در قالب توانمندسازی و ساماندهی این منطقه، سیاست انتقال اجباری(بلدوزری) این ساکنین را در پیشنهاد داده است. که این مسئله مخالفت شدید ساکنان را در پی داشته است. لذا مقاله ی حاضر قصد دارد ضمن بررسی دلایل وجودی اسکان غیر رسمی و شکل گیری آن در شهراهواز و کوی طاهر، سیاست مذکور را با توجه به شرایط موجود بررسی نموده و به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا این تصمیم درشرایط فعلی می تواند چاره ساز باشد یا اینکه مشکلات شهر و این اجتماعات را دو چندان می سازد. در این مقاله پس از بررسی متغیر های لازم مندرج در پرسشنامه و با توجه به جامعه ی آماری که شامل سرپرستان خانوار کوی طاهر می باشد، چنین استدلال می شود که سیاست مذکور در شرایط فعلی نه تنها کاری را از پیش نمی برد بلکه مشکلات شهر، مدیریت شهری و این اجتماعات را دو چندان می سازد. در تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS،EXCELو... استفاده شده است و بر پایه ی الگوی تحلیلی SWOT نظام تحلیل ساماندهی و توانمند سازی کوی طاهر مورد بررسی قرار گرفته و در پایان با توجه به شاخص های اجتماعی، اقتصادی، خدماتی، مدیریتی و... راهبردهای مناسبی در راستای توانمندسازی و ساماندهی بهینه این منطقه ارایه گردیده است.