تبیین مفاهیم علوی در الگوی قدرت سیاسی از منظرآیت الله خامنه ای

هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر مفاهیم علوی در اندیشه آیت الله خامنه ای در خصوص الگوی قدرت سیاسی است. پژوهش با طرح این پرسش اصلی به دنبال آن بوده تا تاثیر مولفه های الگوی قدرت علوی در اندیشه آیت الله خامنه ای را ایضاح کند تا بتواند هندسه مناسبات سیاسی مورد نظر ایشان را بازسازی کند. رویکرد مد نظر مقایسه ای بوده و مبنای قیاس پذیری (comparability) قرابت مبادی و مبانی و اصل بینا متنی بوده است. مقاله به این نتیجه گیری رسیده که در این دو دیدگاه گونه ای «الگوی قدرت امانی» طرح می شود؛ الگویی که قایل بر ید امانی حاکم در تصرف بر قدرت سیاسی است؛ قدرتی که الزما با مشارکت و میدانداری همه مردم و گروه ها محقق می گردد. روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای و رویکرد مقاله توصیفی-مقایسه ای بوده است. چارچوب نظری پژوهش استفاده از چهار شاخص «منافع و اولویت ها»، «توزیع قدرت»، «تکثر کنشگران قدرت»، و «قدرت نامریی» است که برگرفته از تحلیل نقادانه استیون لوکس از الگوهای قدرت است.