اثر مدل در برآورد پارامترهای ژنتیکی صفات وزن بدن در دو جمعیت بلدرچین ژاپنی

در تحقیق حاضر پارامترهای ژنتیکی صفات وزن بدن در هنگام تولد، 7، 14، 21، 28 و 35 روزگی در دو جمعیت بلدرچین ژاپنی سفید و وحشی و نیز در جمعیت های حاصل از تلاقی بین این نژادها مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور 6 مدل حیوانی مختلف برازش شد و داده ها با استفاده از روش حداکثر درست نمایی محدود شده (REML) و نرم افزار ASREML تجزیه و تحلیل شدند. تفاوت مدل های برازش شده با یکدیگر در گنجاندن آثار ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیطی دایمی مادری، کوواریانس اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری و ترکیبات مختلف این آثار بود. بر اساس نتایج آزمون کای مربع، مدل شامل آثار ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری و محیطی دایمی مادری به عنوان مدل مناسب برای ارزیابی ژنتیکی وزن تولد در نظر گرفته شد. بر پایه این مدل، وراثت‏پذیری مستقیم (a2h)، وراثت‏پذیری مادری (m2h) و نسبت واریانس محیطی دایمی مادری به واریانس فنوتیپی (2c) این صفت، به ترتیب 01/0±13/0، 01/0±48/0 و 01/0±06/0 برآورد گردید. برای سایر صفات مرتبط با وزن بدن، مدل ساده که تنها شامل اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم پرنده بود، به عنوان مدل مناسب انتخاب شد. وراثت پذیری مستقیم برای صفات وزن بدن از 7 تا 35 روزگی در دامنه ای از 29/0 تا 39/0 بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اثرات مادری تنها بر وزن تولد بلدرچین ها معنی داری بوده و در سنین بالاتر ژن های خود پرنده سهم اصلی را در بروز صفات مرتبط با وزن ایفا می کنند.