ارزیابی دارایی های معیشت پایدار روستایی در شهرستان لنگرود

هدف این پژوهش توصیفی- پیمایشی، تحلیل معیشت پایدار روستایی در شهرستان لنگرود استان گیلان است. جامعه آماری شامل تمام روستاییان این شهرستان (38904=N) است که حجم نمونه با استفاده از جدول حداقل حجم نمونه کرجی و مورگان تعیین شد (180=n) و این تعداد با روش نمونه گیری خوشه ای متناسب انتخاب شد. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط کارشناسان و متخصصان تایید شد. پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ 76/0 محاسبه شد که بیانگر پایایی ابزار اندازه گیری است. نتایج تحقیق نشان دادکه در بین پنج سرمایه معیشت پایدار، به ترتیب سرمایه های اجتماعی، سرمایه انسانی، سرمایه فیزیکی، سرمایه طبیعی و سرمایه مالی در رتبه های اول تا پنجم قرار گرفتند. مردم روستا از لحاظ سرمایه اجتماعی در مقایسه با سایر سرمایه ها از وضعیت بهتری برخوردار بودند. با توجه به سطوح سرمایه های معیشت پایدارف توصیه می شود که سیاست های توسعه روستایی به عنوان یک استراتژی اساسی، سبب تنوع معیشت شود. علاوه بر این، باید تلاش شود تا مردم روستا از آنچه در اختیار دارند آگاه شوند و نگرش خود را نسبت به آنچه در زندگی خود و در طبیعت می بینند تغییر دهند.