تاثیر عصاره های آبی و اتانولی گیاه زنیان (Ammi trachyspermum) و چای کوهی (Stachys lavandulifolia) بر باکتری استرپتوکوکوس گونه Streptococcus iniae عامل بیماری استرپتوکوکوزیس

استرپتوکوکوزیس یک بیماری عفونی سپتی‌سمیک در ماهیان است. استفاده مکرر از آنتی‌بیوتیک‌ها در صنعت آبزی‌پروری موجب تجمع زیستی این ترکیبات دربافت‌های خوراکی ماهیان و ظهور عوامل بیماری‌زای باکتریایی مقاوم به دارو در این صنعت شده‌است. از جمله راه‌کارها به منظور مقابله و جلوگیری از بروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی، استفاده از عصاره‌ها و اسانس‌های گیاهی علیه باکتری‌های بیماری‌زای ماهی می‌باشد. مطالعه اخیر به منظور استفاده از عصاره‌های گیاه زنیان و چای کوهی علیه باکتری زیونوز استرپتوکوکوس اینیایی انجام شد. برای تعیین قدرت ضد باکتریایی عصاره‌ها از روش استاندارد انتشار در دیسک، تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) استفاده گردید. حداقل غلظت کشندگی عصاره‌های الکلی و آبی زنیان به ترتیب، غلظت 75/18میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و غلظت 75 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و حداقل غلظت کشندگی عصاره‌های الکلی و آبی چای کوهی نیز به ترتیب، غلظت 75/18 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و غلظت 75میلی‌گرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می‌آید عصاره اتانولی گیاه زنیان و چای کوهی اثر ضد باکتریایی بیشتری علیه باکتری استرپتوکوکوس اینیایی، نسبت به عصاره آبی زنیان و چای کوهی را داشته باشند (05/0>p). با توجه به اثر مناسب عصاره‌های یاد شده روی باکتری استرپتوکوکوس اینیایی، لازم است امکان استفاده از آن‌ها در درمان وپیش‌گیری از بیماری‌های باکتریایی ماهی ارزیابی بیشتری گردد.