مدل‎های شفایافته آمیخته و ناآمیخته در تحلیل بقای بیماران سرطان خون: یک مطالعه هم گروهی

پژوهش حاضر عوامل موثر بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان خون از تشخیص تا مرگ با در نظر گرفتن نسبت شفایافتگی مورد تجزیه وتحلیل قرار داده است. هدف از پژوهش حاضر، کاربرد دو مدل شفایافتگی آمیخته و ناآمیخته در داده‎های مربوط به بیماران مبتلا به سرطان خون بوده که پیوند مغز استخوان را دریافت نموده‎اند.

در این پژوهش توصیفی تحلیلی (هم گروهی) گذشته نگر داده‎های 351 نفر از بیمارانی که به علت ابتلا به سرطان خون به بیمارستان طالقانی تهران وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه نموده و پیوند مغز استخوان دریافت کرده‎اند، موردبررسی قرار گرفت. این بیماران طی سال‎های 1386 تا 1393 پیوند مغز استخوان دریافت کرده و تا سال 1395 پیگیری شده اند. در این پژوهش مدل‎های شفایافته آمیخته برنولی-وایبل و مدل شفایافتگی ناآمیخته پواسن-وایبل به داده‎ها برازش داده شد.

یافته ‎ها: 

در این پژوهش از 351 بیمار، 197 نفر مرد (56.1درصد) و 154 نفر زن (43.9درصد) موردمطالعه قرار گرفتند که در آن 67 بیمار (19.1درصد) پیشامد مرگ را تجربه کردند. از بین متغیرهای معنادار عود بعد از پیوند، عود قبل از پیوند، هموگلوبین، نوع پیوند، سن، توده بدنی، گروه خونی و نوع تشخیص، متغیرهای سن (0.01=p)، عود بعد از پیوند (0.03=p) و نوع پیوند (0.03=p) از متغیرهای اثرگذار بر روی زمان بقای بیماران سرطان خون در مدل شفایافته آمیخته برنولی-وایبل و متغیرهای سن (0.004=p)، عود بعد از پیوند (0.013=p) و نوع تشخیص (0.008>p) از متغیری اثرگذار بر روی زمان بقای بیماران سرطان خون در مدل شفایافته ناآمیخته پواسن-وایبل بودند.

نتیجه گیری: 

بیماران ‎دارای پیوند مغز استخوان اتولوگ با سن کمتر از 30 سال شانس شفایافتگی بیشتری دارند و همچنین مدل شفایافته ناآمیخته برازش بهتری نسبت به مدل شفایافته آمیخته دارد.