بررسی فراوانی ژنهای mecA ، tsst1، pvl و گروه های اختصاصی agr در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران بستری در برخی از بیمارستانهای شهر تهران

 استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA: Methicillin-resistant Staphylococcus aureus) به ویژه آن‌هایی که دارای ژن‌های پنتون-ولنتاین لکوسیدین (PVL: Panton-Valentine leukocidin) (pvl) یا ژن سندرم شوک توکسیک 1 (tsst-1) هستند، به طور فزاینده‌ای مسیول عفونت در بیمارستان هستند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی ژن‌هایmecA ، tsst1، pvl و گروه‌های اختصاصی agr در ایزوله‌های بالینی استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان‌های شهر تهران انجام شد.

 به منظور انجام این مطالعه، 215 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس از نمونه‌های کلینیکی جمع‌آوری گردید. تمام سویه‌ها با روش‌های استاندارد تعیین هویت شدند. سپس برای بررسی مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد. PCR (Polymerase chain reaction) برای تشخیص ژن‌هایmecA ، tsst1، pvl و گروه‌های اختصاصی agr انجام شد.

یافته‌ها: 

بیشترین میزان مقاومت در برابر تتراسایکلین (3/49 درصد) مشاهده شد. تمام سویه‌ها در برابر ونکومایسین حساس بودند. درصد فراوانی ژن‌هایmecA ، tsst1 و pvl در ایزوله‌های بالینی استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب 04/46، 32/2 و 4/1 درصد بود. همچنین 20/57 درصد دارای گروه agr1، 41/14 درصد دارای agr2، 74/16 درصد دارای گروه agr3 و 62/11 درصد دارای گروه agr4 بودند.

نتیجه‌گیری:

 با توجه به تولید توکسین‌های مختلف در سویه‌های استافیلوکوکوس ‎اوریوس و نیز با توجه به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی این باکتری، تشخیص زود هنگام و درمان مناسب برای جلوگیری از پیشرفت بیماری ناشی از این باکتری امری ضروری می‌باشد.