تاثیر آموزش روانی گروهی بر میزان اضطراب مراقبین اصلی بیماران دوقطبی

اعضای خانواده بیماران روانی اغلب احساس ناتوانی و تجربه دیسترس، اضطراب، افسردگی و مشکلات اقتصادی دارند.هدف این مطالعه تعیین تاثیر مداخلات آموزشی گروهی بر میزان اضطراب مراقبین اصلی بیماران مبتلابه اختلال دوقطبی نوع یک در اولین بار بستری می باشد.

پژوهش حاضر یک کار آزمایی بالینی با گروه شاهد و به روش نمونه گیری آسان (در دسترس) انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه برابر آزمایشی (32 نفر) و شاهد (32 نفر) جای گیری شد. محقق   برای گردآوری داده ها دو پرسشنامه ی داده های دموگرافیک و پرسشنامه ی اضطراب بک در 2 مرحله که شامل پیش از انجام مداخله و پس از انجام مداخله استفاده شد و از هر دو گروه، تقاضا شد، در جلسه ای حضور یابند و به صورت گروهی پس آزمون (پرسشنامه اضطراب بک) را تکمیل کنند.جلسه آموزشی، حمایتی برای گروه های آزمون با حضور مراقب اصلی، هفته ای دو جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه برگزار گردید. در طی هشت جلسه مداخلات روانی آموزشی گروهی را دریافت کردند و گروه کنترل پس از پیش آزمون در این مدت هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ی 20 و نیز مقدار p-value<0.05 استفاده شد.

میانگین میزان اضطراب در گروه آزمایش در پیش آزمون 44/37 با انحراف معیار 76/11 و در گروه گواه 53/29 با انحراف معیار 89/8 بود. میانگین میزان اضطراب در گروه آزمایش در پس آزمون 22/12 با انحراف معیار 84/7 و در گروه گواه 41/28 با انحراف معیار 10/9 بود. میانگین میزان اضطراب در گروه آزمایش در پیگیری 69/6 با انحراف معیار 81/4 و در گروه گواه 31/27 با انحراف معیار 44/9 بود.

مداخله آموزش روانی گروهی طراحی شده ای که در این پژوهش مورداستفاده قرارگرفته توانسته است تغییرات مطلوبی در آگاهی مراقبین در رابطه با مراقبت از بیماران مبتلابه اختلال دوقطبی نوع I ایجاد نماید