مقایسه ی رابطه ی هم دلی مادران و دختران نوجوان، با اختلال های رفتاری دختران (سازگار، ناسازگار، بزه کار) در تهران

این پژوهش، برای بررسی رابطه ی هم دلی مادران و دختران نوجوان، با اختلال های رفتاری دختران سازگار، ناسازگار و بزه کار انجام شده است. نمونه ی تحقیق، شامل 60 دانش آموز دختر دبیرستانی در دو گروه سازگار و ناسازگار و 30 دختر بزه کار کانون اصلاح و تربیت تهران می باشد. ابزار پژوهش شامل سه پرسش نامه است: 1- دو پرسش نامه هم دلی مادران و دختران؛ 2- پرسش نامه شخصیتی کالیفرنیا (CPI)؛ و 3- پرسش نامه ی اختلال های عاطفی SCL-90. تحلیل یافته ها، فرضیه های تحقیق را تایید نمود. هم دلی دختران نسبت به مادران، درسه گروه سازگار، ناسازگار و بزه کار، تفاوت معنادار نشان می دهد. هم دلی مادران نسبت به دختران، در دو گروه سازگار و ناسازگار تفاوت معنادار نشان می دهد. هم چنین نتایج نشان می دهد که هم دلی مادران و دختران، با اختلال های عاطفی دختران، مانند اختلال وسواس، سایکوزگرایی و حساسیت در روابط جمعی، و ترس های مرضی و پارانوئید رابطه دارد. بررسی اختلال های رفتاری، در سه گروه سازگار، ناسازگار و عادی نشان می دهد که اختلال پرخاش گری و اختلال پارانوئید در گروه ناسازگار از دو گروه دیگر بیش تر است