ارایه مدل نجومی سلامت در نظام جامع سلامت اسلام

با توجه به تاثیرپذیری «سلامت» از ارزش های هر جامعه، اهمیت توجه به این ارزش ها در طراحی مدل سلامت آن جامعه مشخص می گردد. گرچه در جوامع مختلف نسبت به «سلامت» برخی ارزش های مشترک وجود دارد، اما این اشتراک، نیاز ما به ارایه یک مدل «سلامت» متناسب با مبانی اسلام را برطرف نمی سازد.

مواد و روش ها:

 روش مطالعه، توصیفی تحلیلی با رویکرد کتابخانه ای و تجزیه وتحلیل داده هاست.

یافته ها:

 بر اساس معرفت شناسی و هستی شناسی اسلامی، مدل نجومی «سلامت» طبق یک منظومه حرکت وضعی و انتقالی بر پایه دو نوع رابطه قابل ارایه است: 1 رابطه طولی و عرضی: گاه بین ابعاد سلامت، نوعی رابطه طولی (علت معلولی یا تقدم و تاخر) هست. این رابطه، اصالت این ابعاد را نسبت به یک دیگر مشخص می سازد. میان «سلامت معنوی» با سایر ابعاد سلامت رابطه ای «طولی» است یعنی «سلامت معنوی» از اصالت بیشتری برخوردار است. سایر ابعاد سلامت (جسمی، روانی، اجتماعی) با یک دیگر رابطه ای «عرضی» دارند و در یک سطح هستند. طبق حرکت وضعی، ماه (ابعاد عرضی «سلامت») پیرامون زمین (سلامت معنوی) می چرخند. 2 رابطه دنیا و آخرت: از نظر اسلام با توجه به آینده حیات انسان، جهت حرکت تمام ابعاد سلامت دنیوی باید به سوی کسب سلامت اخروی باشد. پس حرکت اصلی در این مدل، حرکت انتقالی است: سلامت دنیوی سیاره (سلامت معنوی) و اقمار آن (سایر ابعاد سلامت دنیوی) به سمت ستاره (سلامت اخروی) حرکت می کنند.

نتیجه گیری: 

الگوی جدید گرچه با الگوهای نظا م های سلامت موجود نقاط مشترک دارد، اما دارای ویژگی هایی مانند گستره قلمرویی سلامت، پیوستگی ابعاد سلامت با یک دیگر و سطح بندی ابعاد سلامت می باشد.