نقش حسگرهای زیستی در تشخیص بیماری های دامی و پیشگیری از آن ها

تجزیه و تحلیل بر پایه کاربرد حسگرها در صنایع مختلف نظیر کشاورزی، غذایی، داروسازی و محیط زیست و بهداشت کاربرد فراوانی دارد. در بخش دامپروری، حسگر وسیله ای الکترونیکی است که می تواند پاسخ های فیزیولوژیکی، ایمنی و رفتاری دام های اهلی و گونه های مختلف حیوانات را اندازه گیری کند. حسگرها، امکان ساخت سامانه های پایش تخصصی، دقیق و سریع را برای سنجش پارامترهای تکی و چندگانه و همچنین نظارت بر فیزیولوژی و محیط زیست حیوانات فراهم می کنند. همه موجودات زنده دارای حسگرهای زیستی (بیولوژیکی) برای سنجش نور، حرکت، دما، رطوبت، ارتعاش، فشار و مواد مغذی هستند. حسگرهای زیستی نوعی حسگر مصنوعی هستند که با توجه به حسگرهای زیستی و با استفاده از یک مولفه حساس زیستی ساخته شده اند و دربرگیرنده ابزارهایی هستند که پتانسیل اندازه گیری پاسخ های رفتاری فیزیولوژیکی و ایمنی دام های اهلی و گونه های مختلف حیوانات را دارند. حسگرهای زیستی نوین در مدیریت دامداری ها، تشخیص بیماری و جداسازی دام ها، نظارت بر سلامت و تشخیص چرخه تولید مثل و همچنین نظارت بر سلامت فیزیولوژیکی از طریق تجزیه و تحلیل محیط زیست حیوان می توانند فواید عمده ای داشته باشند. با توسعه سامانه های یکپارچه و ابزارهای شبکه، می توان سامانه های نظارت مداوم و مقرون به صرفه تولید کرد. با توجه به داده های موجود، حسگرها با کاهش اثرات منفی صنعت دامپروری بر محیط زیست موجب بهبود کشاورزی پایدار خواهند شد. هدف از این مقاله، مرور فناوری های پیشرفته نوظهور در پایش سلامت دام ها برای دستیابی به دامپروی دقیق است. حسگرهای زیستی با بکارگیری فناوری های نوین مقرون به صرفه، تشخیص زود هنگام و کاهش اثرات فاجعه بار شیوع بیماری ها در دامداری ها، باعث انقلابی در بخش دامپروری خواهند شد.