بررسی کارایی علف کش کند رهاشونده پیرازوسولفورون اتیل + پرتیلاکلر در کنترل علف های هرز برنج در کشت نشایی

تنوع علف های هرز شالیزار، موجب استفاده از مخلوط علف کش های با مکانیزم عمل متفاوت جهت افزایش کارایی مدیریت شیمیایی شده است. علف کش جدید پیرازکلر (Pirazchlor, TB 17%) حاصل اختلاط پیرازوسولفورون اتیل از سولفونیل اوره ها با پرتیلاکلر از کلرواستامید ها است که به صورت قرص های حدود پنج گرمی کند رها شونده برای کنترل علف های هرز برنج در کشت نشایی معرفی شده است. در این پژوهش، کارایی مقادیر 191، 383، 574 و 765 گرم ماده موثره در هکتار (g ai.ha-1) پیرازکلر در مقایسه با علف کش های رایج پرتیلاکلر (EC 50%, 750 g ai.ha-1)+ بن سولفورون متیل (بن سولفورون، DF 60%, 35 g ai.ha-1)، تیوبنکارب (EC 50%, 2500 g ai.ha-1)+ بن سولفورون، تریافامون+ اتوکسی سولفورون (کانسیل، WG 30%, 30 g ai.ha-1) به همراه دو تیمار شاهد (بدون کنترل و وجین دستی) بر کنترل علف های هرز و عملکرد برنج رقم هاشمی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزارع پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور در گیلان و مازندران در سال 1397 انجام شد. نتایج نشان داد که کنترل علف های هرز و عملکرد برنج تحت تاثیر تیمار، مکان و برهمکنش تیمار در مکان قرار گرفت. در مازندران، زیست توده و تراکم علف های هرز در حدود یک دهم گیلان و کارایی تمام علف کش ها مساوی یا بیش تر از 95 درصد بود. در گیلان، کارایی علف کش ها در کاهش تراکم سوروف (که بیش تر یا مساوی 88 درصد بود)، بیش از پیزور (با 51 تا 97 درصد) بود. کارایی پیرازکلر در دزهای 383 گرم و بیش از آن، مشابه یا بهتر از علف کش های رایج بود. خسارت اقتصادی علف هرز در تیمار شاهد بدون کنترل در مازندران و گیلان به ترتیب 25 و 78 درصد نسبت به تیمار شاهد وجین دستی برآورد شد. بیش ترین عملکرد شلتوک در گیلان 4450 و مازندران 5001 کیلوگرم در هکتار بود که به ترتیب از دزهای 765 و 363 گرم پیرازکلر به دست آمد و مشابه یا بیش تر از تیمارهای علف کش رایج و در حدود 10 درصد بیش تر از تیمار شاهد وجین دستی بود.