بررسی تطبیقی درک شنیداری گواه نمایی در فارسی، ترکی و انگلیسی از رویکرد روانشناسی زبان

در این پژوهش با به کارگیری روش تصمیم گیری (واژگانی/ تصویری) بیناحسی سعی شده است که نحوه پردازش جملات حاوی عناصر گواه نما بررسی شود. سوال اصلی تحقیق واقعیت روانشناختی سلسله مراتب گواه نمایی است که از مستقیم (دیداری) شروع می شود و به غیرمستقیم (استنتاج/ استدلال/ استنباط) ختم می شود. چارچوب نظری تحقیق مبتنی بر رمزگان چندبخشی/ چندگانه است که در این نگرش بازنمودهای زبانی چند بخشی هستند و نوع حواس درگیر به هنگام درک و تولید زبان در این بازنمودها موثرند؛ به بیان دیگر بازنمودهای ذهنی متاثر از درون دادهای حسی هستند و ماهیتی یگانه و انتزاعی ندارند. نتیجه آزمون های سه گانه دال بر این است که الف) کدگذاری های صرفی - نحوی گواه نمایی (نظیر آنچه در ترکی دیده می شود) با کدگذاری های واژگانی گواه نمایی (نظیر آنچه در فارسی وجود دارد) در چند و چون زمان پردازش در سخنگویان تک زبانه و طبیعی تاثیری ندارد. ب) در سلسله مراتب گواه نمایی، در فارسی و ترکی جملات حاوی گواه نماهای مستقیم دیداری از دیگر انواع آن به طور معنی داری دیرتر پردازش می شوند. ج) در نحوه پردازش گواه نمای حاوی نقل قول غیرمستقیم و مستقیم به عنوان گواه نماهای دست دوم تفاوت در نحوه به یاد سپاری هم در فارسی و هم در انگلیسی دیده می شود.