ساخت و ارزیابی فنی پیاز کار تمام خودکار زعفران

کاشت پیاز زعفران در ایران همانند سایر نقاط جهان به طریق سنتی و با دست انجام می گیرد. این روش کاشت موجب صرف وقت و نیروی کار زیاد می شود. در این پژوهش یک دستگاه پیازکار هفت ردیفه با قابلیت کاشت 5 تا 10 تن پیاز در هکتار و فاصله ردیف های 30-25 سانتی متر طراحی و ساخته شد. این دستگاه دارای موزع استوانه ای جریان پیوسته درکف مخزن بوده و توسط 7 مجرای خروجی، پیازها را به سمت شیار بازکن های دستگاه هدایت می کرد. به منظور ارزیابی دستگاه ساخته شده، تاثیر سرعت پیشروی در سه سطح (4، 5 و 6 کیلومتر بر ساعت) و تراکم کاشت در سه سطح (5، 6 و 7 تن در هکتار) بر ظرفیت مزرعه ای، درصد شکستکی پیازها، شاخص های نکاشت و کاشت چندتایی، یکنواختی توزیع پیاز حول فاصله تنظیم شده و یکنواختی توزیع پیاز حول میانگین فاصله های در قالب طرح آماری بلوک های کاملا تصادفی، به صورت آزمایش فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، دقت پیازکار در یکنواختی توزیع پیازها حول میانگین فاصله های اندازه گیری شده و حول فاصله تنظیمی به ترتیب 90 و 82 درصد در سرعت پیشروی 5 کیلومتر بر ساعت بدست آمد. ظرفیت مزرعه ای اسمی و موثر نیز به ترتیب 1 و 66/0 هکتار در ساعت محاسبه شد. همجنین مشخص گردید که با افزایش تراکم کاشت، شاخص نکاشت از 10/0 به 08/0 کاهش و شاخص کاشت چند تایی از 12/0 به 25/0 افزایش می یابد.