بررسی رابطه ی جهت گیری ارتباطی خانواده و سبک های تصمیم گیری: واسطه گری وضعیت های هویت

تصمیم گیری به انتخاب یک گزینه از بین گزینه های مختلف گفته می شود. این پژوهش (پیشایندهای فردی و اجتماعی سبک های تصمیم گیری) در چارچوب یک مدل که در آن الگوهای جهت گیری های ارتباطی خانواده به عنوان متغیر برون زاد، وضعیت های هویت به عنوان متغیر واسطه ای و سبک های تصمیم گیری به عنوان متغیر درون زاد در نظر گرفته شدند، بررسی شد. 340 دانش جوی دانشگاه شیراز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از میان دانشکده های مختلف دانشگاه شیراز انتخاب شدند و به مقیاس عمومی سبک های تصمیم گیری و پرسش نامه های جهت گیری ارتباطی خانواده و وضعیت های هویت پاسخ دادند. به منظور بررسی مدل پیشنهادی از روش تحلیل مسیر ساختاری و برای تعیین نقش واسطه گری از روش راه انداز در نرم افزار Amos استفاده شد. نتایج نشان داد گفت وشنود خانواده به صورت مثبت و معنی دار تصمیم گیری عقلانی و به صورت منفی تصمیم گیری اجتنابی و به صورت مثبت و معنی دار هویت موفق را پیش بینی می کند. به علاوه، هویت موفق، هویت تعلیق و هویت زودرس نقش واسطه ای در میان رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با سبک های تصمیم گیری ایفا می کنند. به طور کلی، می توان گفت که با افزایش هویت موفق، تصمیم گیری عقلانی افزایش و تصمیم گیری اجتنابی کاهش می یابند و نیز با افزایش هویت زودرس، تصمیم گیری اجتنابی و آنی افزایش می یابند.