بررسی ارتباط چند شکلی ماندگاری ناشی از تنش گرمایی در یک جمعیت F2 مرغ
تنش حرارتی یک مشکل جدی در پرورش صنعتی طیور به شمار میرود که تحت تاثیر فاکتورهای محیطی و ژنتیکی قرار دارد. در سطح ژنتیکی، مطالعات پویش ژنوم در سالهای اخیر به روشی رایج برای مطالعه تنشهای حرارتی تبدیل شده است. در پژوهش حاضر، در مجموع یک جمعیت با تعداد 202 قطعه مرغ نسل F2 برای یافتن ژنها و مناطق ژنومی موثر بر صفات رشد و سیستم ایمنی بدن ایجاد و برای 84 روز پرورش داده شدند، اما به دلیل بروز حادثه ی ناشی از افزایش ناخواسته دما در روز 83، تعداد 182 قطعه پرنده از بین رفته و 20 پرنده زنده ماندند. از نمونه خون این پرندگان، که در سن 70 روزگی جمع آوری شده بود، DNA آن ها به روش بهینه شده نمکی استخراج شد. همه نمونه های استخراج شده توسط تراشه تجاری 60 هزارتایی چندشکلی تک نوکلیوتیدی تعیین ژنوتیپ شدند. پویش ژنومی این دادهها برای شناسایی ژنها و مناطق ژنومی مرتبط با مقاومت به تنش گرمایی با استفاده از نرم افزار GCTA انجام شد. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین 28 چندشکلی تک نوکلیوتیدی با صفت مقاومت به تنش گرمایی در سطح پیشنهادی وجود دارد. دو نشانگر معنادار روی کروموزوم 5، یعنی GGaluGA273356 و Gga_rs16479429، با فاصله 52 کیلو باز پایین دست ژن SPON1 و درون ژن MAPKBP1 قرار داشتند. بررسی هستی شناسی ژن نشان داد که مقاومت به تنش گرمایی در جوجه ها، با ژنهای MAPKBP1 و SPON1 و مسیرهای بیولوژیکی آن ها در ارتباط است. این نتایج برای درک مکانیسم مولکولی چندشکلی های تک نوکلیوتیدی و ژن های نامزد برای مقاومت به تنش گرمایی مفید بوده و می تواند در برنامه های اصلاحی برای بهبود مقاومت ژنتیکی استفاده شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.