تدابیر منصفانه در رویه دیوان دعاوی ایران - ایالات متحده

دیوان دعاوی ایران – ایالات متحده، در قالب یک نهاد داوری موردی بین المللی، تلاش نمود تا برای پیاده نمودن عدالت و انصاف در آراء خود به تدابیر منصفانه متوسل شود. تدابیری که از مجرای آن بتواند برای ادعاهایی که هیچگونه مبنای قراردادی برای آن یافت نشده است، و نیز ادعاهای مالکان واقعی در برابر مالکان قانونی، حکم صادر نماید. تدابیری که افزایش انگیزه دولت های ایران و ایالات متحده برای تبعیت از اصول و قواعد حقوق بین الملل و اجرای احکام صادره را سبب شود. این مقاله بر آن است تا توسعه و تعمیم رویه و عملکرد دیوان در اعمال تدابیر و تمهیدات منصفانه از قبیل «اصل داراشدن بلاجهت»، «اصل به قدر استحقاق» و «مالکیت انتفاعی»، از میان تدابیر بکار گرفته شده توسط دیوان، و این که آیا دیوان اساسا از اختیار و اقتدار پذیرش چنین تدابیری در صدور آراء خود برخوردار بوده است، را مورد بررسی قرار دهد.