برنامه ریزی بهینه ریزشبکه های قابل بازآرایی در شرایط عادی و اضطراری

با توجه به اینکه در ساختار ریزشبکه ها انواع منابع انرژی با ماهیت احتمالاتی وجود دارد، نیاز به روش های کنترلی و برنامه ریزی مناسب جهت بهره برداری ضروری می باشد. استراتژی بازآرایی می تواند به عنوان یک راه حل عملی مناسب جهت بهبود عملکرد ریزشبکه به کار گرفته شود. افزودن قابلیت بازآرایی به ریزشبکه ها منجر به پیدایش نسل جدیدی از ریزشبکه ها تحت عنوان RMG شده است. از این رو در این مقاله، برنامه ریزی RMG تحت فرآیند بازآرایی، در دو حالت عادی و اضطراری مورد بررسی قرار می گیرد. فرض بر این است که ریزشبکه های موجود خود از چندین ریزشبکه کوچک تر تشکیل شده اند. از این رو علاوه بر برنامه ریزی ریزشبکه در شرایط عادی، مسئله ی مدیریت و عملکرد ریزشبکه های همسایه در شرایط اضطراری مورد بحث قرار خواهد گرفت. برای این منظور دو ریزشبکه نمونه 10 و 33 باسه که در حالت عادی متصل به شبکه است درنظر گرفته می شود. در حالت عادی هدف از برنامه ریزی پیشنهادی، یافتن بهینه ترین ساختار ممکن شبکه است به گونه ای که کمترین هزینه به شبکه تحمیل گردد. در شرایط اضطراری، ریزشبکه مذکور به چندین ریزشبکه همسایه تبدیل خواهد شد. در این حالت برنامه ریزی پیشنهادی با یافتن بهینه ترین ساختار ممکن جهت اتصال ریزشبکه های همسایه، میزان حذف بار تا زمان بازگشت به شرایط عادی را به حداقل می رساند. نتایج حاصل نشان دهنده ی بهبود وضعیت سیستم از نظر هزینه و میزان حذف بار می باشد.