ارزیابی کیفیت روش های مختلف تعیین گونه معرف در طبقه بندی جوامع گیاهی

پژوهش حاضر در نظر دارد کیفیت روش های عددی آماری (شاخص تعلقه فی و ارزش معرف) و غیرآماری (شاخص پایایی نسبی و نسبت تاج پوشش کل) در تعیین گونه های معرف جوامع گیاهی راش جنگل های هیرکانی شرقی (شصت کلا و توسکستان) را ارزیابی کند. برای این منظور، نخست با استفاده از روش گونه های معرف دوطرفه یا TWINSPAN شش گروه بوم شناختی طبقه بندی شد. سپس با بهره گیری از روش تخصیص مجموع مقادیر ارزش معرف/ اجتماع پذیری گونه- گروه یا TFVI (به عنوان شاخص تشابه در اختصاص قطعه نمونه- گروه) و براساس هریک از شاخص های ده گانه تعیین گونه معرف (در قالب ده الگوریتم)، طبقه بندی مجدد گروه ها انجام گرفت. بررسی میزان انطباق نتایج هر یک از الگوریتم های طبقه بندی بر نتایج جوامع گیاهی اولیه که در نتیجه کاربرد روش سنتز جدولی براون بلانکه به دست آمدند، نشان داد که گروه های به دست آمده از شاخص تخصیص TFVI در صورت استفاده از دو شاخص فی تعدیل شده براساس داده های حضور- غیاب (84 درصد) و روش پایایی نسبی (82 درصد) به ترتیب بیشترین انطباق بر جوامع گیاهی منطقه را نشان می دهند. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از دو شاخص فی اصلاح شده براساس داده های حضور- غیاب و شاخص پایایی نسبی نسبت به شاخص های دیگر در برآورد درجه اجتماع پذیری گونه- گروه یا تعیین گونه های معرف در تجزیه و تحلیل جوامع گیاهی در اولویت است.