کارایی پروبیوتیک و جاذب‎های سموم (آلی و معدنی) در کاهش اثرات آفلاتوکسین بر عملکرد رشد، تغییرات بیوشیمیایی سرم خون و خصوصیات استخوان درشت نی جوجه های گوشتی

آفلاتوکسین‎ها معمولا در شرایط ذخیره اقلام غذایی تولید می‎شود و پس از تشکیل، از بین بردن آن ها دشوار است. رایج‎ترین راهبرد مقابله با این سموم استفاده از جاذب می‎باشد.

مقایسه کارایی جاذب‎های سموم قارچی با پروبیوتیک از نظر کاهش اثرات آفلاتوکسین در جوجه های گوشتی.

روش کار: 

تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی به مدت 1 روزه مطالعه شدند. گروه های آزمایشی عبارت بودند از: 1. شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین و افزودنی) 2. شاهد مثبت (500 میکروگرم/کیلوگرم آفلاتوکسین)، 3. آفلاتوکسین + پروبیوتیک 4. آفلاتوکسین+ پلیمر 5. آفلاتوکسین+ توکسین بایندر. در طی آزمایش عملکرد تولید و در پایان آزمایش فراسنجه های بیوشیمایی و ایمنی در نمونه خون و شاخص های مربوط به ارزیابی درشت نی بررسی شدند.

آفلاتوکسین مصرف خوراک در 10 روز ابتدایی آزمایش را کاهش داد (05/0>p). افزایش وزن بدن 10-1 روزگی تحت تاثیر آفلاتوکسین کاهش یافت و تنها در گروه توکسین بایندر به سطح گروه شاهد منفی ارتقاء یافت (05/0>p). در گروه های پروبیوتیک و توکسین بایندر افزایش وزن بدن در 24-11 روزگی و کل آزمایش نسبت به گروه شاهد مثبت افزایش یافت (05/0>p). تیمارها بر ضریب تبدیل غذایی اثر نداشتند. گروه شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی کاهش معنی دار در میزان پروتئین تام، آلبومین، فسفر، منیزیم و روی سرم داشت (05/0>p). پروبیوتیک توانست اثرات زیان آور آفلاتوکسین بر آلبومین سرم را جبران نماید (05/0>p). پلیمر توانست اثر آفلاتوکسین بر کاهش سطح اسید اوریک سرم را جبران نماید (05/0>p). سطح منیزیم و روی سرم در گروه های دریافت کننده پروبیوتیک و پلیمر در قیاس با گروه شاهد مثبت افزایش یافت (05/0>p). افزودنی ها در مقایسه با شاهد مثبت سطح فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز را افزایش دادند (05/0>p). افزودنی ها طول درشت نی را در مقایسه با شاهد مثبت افزایش دادند (01/0>p). گروه های دریافت کننده پروبیوتیک و یا پلیمر وزن استخوان درشت نی بالاتری نسبت به گروه شاهد مثبت داشتند (01/0>p). بالاترین استحکام استخوان در گروه پروبیوتیک مشاهده شد که با گروه های شاهد تفاوت معنی داری داشت. کاهش پادتن علیه گلبول قرمز گوسفند توسط همه افزودنی ها در برابر شاهد مثبت افزایش یافت (01/0>p).

نتیجه گیری نهایی:

 افزودنی ها به طور نسبی برخی عوارض آفلاتوکسین را کاهش دادند، وسعت تاثیر مشاهده شده بر شاخص های عملکردی، ایمنی، اسکلتی و بیوشیمیایی سرم به ترتیب مربوط به پروبیوتیک، پلیمر منقوش و توکسین بایندر بود.