مقایسه ی تاثیردو برنامه ی تمرین ورزشی تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، مالون دی آلدئید و سوپراکسید دیسموتاز زنان میانسال چاق و دارای اضافه وزن

سیستم آنتی اکسیدانی بدن که وظیفه مقابله با اثرات مخرب اکسیدان ها را به عهده دارد، می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی؛ از جمله تمرینات ورزشی قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی دو برنامه تمرین تداومی با شدت متوسط و تناوبی بر شاخص های استرس اکسیداتیو و آنتی اکسیدانی زنان میانسال دارای اضافه وزن بود.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه، 30 زن غیر فعال چاق و دارای اضافه وزن به طور تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی و گروه کنترل تقسیم شدند. دو برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه اجرا شدند. پیش از آغاز و پس از اتمام دوره تمرینی؛ اندازه گیری مقادیر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی، سوپراکسید دیسموتاز و مالون دی آلدیید در نمونه های خون آزمودنی ها اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده از طریق روش اندازه های تکراری و تی استیودنت همبسته در سطح معنی داری (0/05>P) تحلیل شدند.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه های تمرین تداومی و تمرین تناوبی شدید افزایش معناداری یافته است  0/05 <P هم چنین تفاوت معناداری در شاخص های مالون دی آلدیید و سوپراکسید دیسموتاز آزمودنی ها مشاهده نگردید.

نتیجه گیری: 

دوازده هفته تمرین ورزشی تداومی با شدت متوسط یا تناوبی شدید، باعث افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام می شود که می تواند در کاهش خطر بروز آتروسکلروزیس و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.