رفتار مطلوب سیاسی در سیره علوی

رفتارمطلوب سیاسی یکی ازشاخصه های حاکمیت است که می تواند تاثیر زیادی دراستحکام حکومت داشته باشد. درمورد نگاه به رفتار سیاسی، دو دیدگاه مثبت (مشروع) و منفی (نامشروع) وجود دارد که درنگاه مثبت، رفتار سیاسی را مطلوب و تعالی بخش برای جامعه می داند و درمقابل درنگاه منفی، سیاست به معنای دروغگویی و دغل بازی تفسیرمی شود. درسیره علوی علیه السلام رفتار سیاسی به معنای نیکو دیدن سیاست برای کمال و سعادت جامعه است. بر این اساس، تحقیق به سوال زیر جواب می دهد که مولفه های رفتارمطلوب سیاسی درسیره علوی کدامند؟ فرضیه تحقیق براساس نظریه آدلر که ازچهار شاخصه ی نحوه تعامل، خود خلاق، سبک زندگی و آینده نگری تشکیل شده است، بدست می آید که در شاخصه اول نحوه تعامل رفتاری حضرت علی علیه السلام در چهار حوزه ی تعامل با خلفا، با مذاهب اسلامی و ادیان، حمایت از محرومان، تعامل امام علیه السام با مردم، در شاخصه دوم رفتاری آن حضرت، خود خلاقیت در سه حوزه ی جهاد و دعوت، ایتلاف با مخالفان و خود خلاق در برخورد با مخالفان، در شاخصه سوم رفتاری، سبک زندگی در چهار حوزه ی عدالت محوری، بی توجهی به تعلقات، ساده زیستی، عمل به تکالیف و وظایف محوله ؛ و در شاخص چهارم آینده نگری در سه حوزه ی فهم و تحلیل درست از شرایط تاریخی، ارایه طرح تاسیس نظام جدید و تدابیر عملی و کارساز در ادره امور جامعه و اولویت بندی مسایل را در رفتار مطلوب سیاسی علوی بازتولید، تعریف و تفسیر می شود.