ارائه تکنیکی جهت ارزیابی ریسک نیمه کمی مواجهه با مواد شیمیایی

ارزیابی مواجهه شغلی کارکنان از طریق پایش بلندمدت به علت پیچیدگی های روش های نمونه برداری و آنالیز در تمامی شرایط عملی نیست. استفاده از روش های ارزیابی ریسک مواجهه با مواد شیمیایی راهکاری مناسب جهت بررسی وضعیت مواجهه کارکنان با مواد شیمیایی در برخی شرایط است. البته نیاز به ملاحظات ویژه جهت ارایه تکنیکی جامع و رفع نواقص روش های حاضر مانند عدم توجه به اقدامات کنترلی موجود وجود دارد. 

در مطالعه حاضر با مرور مطالعات و نیز بر اساس رویکرد Control Banding (CB) سه فاکتور تاثیرگذار در ریسک مواجهه کارکنان با مواد شیمیایی شامل شاخص مخاطره سلامت (HHI) نشانگر ویژگی های سمی ذاتی مواد شیمیایی، شاخص مواجهه شغلی با مواد شیمیایی (OEI) با هدف نشان دادن ویژگی های مرتبط با شرایط فرایند و خصوصیات مواد و نحوه مواجهه و همچنین شاخص اثربخشی اقدامات کنترلی (CEI) با در نظر گرفتن اقدامات مهندسی و مدیریتی موثر بر مواجهه با مواد شیمیایی در نظر گرفته شد. در ادامه بر اساس روش مذکور ریسک مواجهه با مواد شیمیایی در پتروشیمی مارون مورد بررسی قرار گرفت.

شاخص ریسک مواجهه با مواد شیمیایی (CRI) از حاصل ضرب فاکتورهای موثر بر مواجهه محاسبه گردید. بر اساس یافته های مطالعه، مواجهه با بنزن و 1 و3 بوتادین به ترتیب با نمره ریسک معادل 01/20 و 35/14 به علت مخاطرات ذاتی مربوط به این مواد و سایر موارد شامل مدت زمان مواجهه و همچنین اثربخشی ضعیف سیستم های کنترلی بالاترین عدد ریسک  را در واحد HD و در کل مجتمع به دست آوردند. همچنین در تمامی واحدها به علت مدت زمان مواجهه پایین با مواد شیمیایی کمترین اعداد ریسک مربوط به گروه های مواجهه مشابه بوردمن و نیز رییس و سرپرست واحد گزارش گردید.

روش حاضر می تواند به عنوان یک ابزار غیر پیچیده و معتبر جهت ارزیابی ریسک مواجهه شغلی با مواد شیمیایی مورداستفاده قرار گیرد. همچنین با توجه در نظر گرفتن نقش اقدامات کنترلی و تاثیر آن بر نمره ریسک، قادر خواهد بود محاسبه دقیق تری از  شرایط کاری کارکنان در مورد مواجه با مواد شیمیایی ارایه نماید.