اثربخشی تقویت رشد زبان بر کاهش نارساخوانی دانش آموزان نارساخوان ابتدایی شهر کرمان

هدف این مطالعه تاثیر تقویت مهارت‌های رشد زبان بر بهبود نارساخوانی دانش‌آموزان نارساخوان شهر کرمان بود. روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی با طرح چند گروهی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش‌آموزان نارساخوان شهر کرمان در سال تحصیلی 98-1397 که به مرکز مشاوره مراجعه می کردند، بودند که 30 نفر به طور تصادفی انتخاب و در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار داده شدند، سپس مداخلات آموزشی تقویت رشد زبان برای گروه‌های آزمایشی طی 12 جلسه 45 دقیقه‌ای اجرا گردید. از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون بعمل آمد. در این تحقیق، متناسب با متغیرهای مورد مطالعه و نوع داده های جمع آوری شده، به منظور توصیف آنان از شاخص های گرایش مرکزی، پراکندگی و توزیع نمره ها استفاده شد. در مرحله تحلیل آماری، با توجه به ماهیت مقیاس اندازه‏گیری که از نوع فاصله‏ ای است و فرضیه های تحقیق برای تحلیل داده‏ها حسب مورد از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد به جزء مولفه تولید و خواندن حروف الفباء، در مولفه های واج‌شناسی، رمزگشایی و شناخت کلمه، بهبود بلاغت و روانی کلام، بهبود درک مطلب، و بهبود دستخط و املاء نویسی، روش‌های تقویت رشد زبان موثر بوده است. به طور کلی نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر نشانگر اثربخشی تقویت رشد زبان در کودکان نارساخوان می باشد و می توان از مطالب مطرح شده، در بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی بهره گرفت.