تعیین شیوع مایکوپلاسما هومونیس و مایکوپلاسما جنیتالیوم در مردان نابارور در شمال شرق ایران با روشهای کشت و Multiplex-PCR

امروزه ناباروری یکی از مشکلات اجتماعی و اقتصادی در سراسر جهان است. مایکوپلاسماهای ژنیتال از قبیل مایکوپلاسما هومینیس و مایکوپلاسما ژنیتالیوم در بسیاری از موارد باعث ایجاد اثرات نامطلوب بر باروری مردان می شوند. این مطالعه بر آن است که میزان شیوع مایکوپلاسما هومینیس و مایکوپلاسما ژنیتالیوم را بوسیله کشت ، PCR و multiplex PCR برای اولین بار در نمونه مایع منی مردان نابارور در شمال شرق ایران بررسی کند. در طی یک مطالعه توصیفی-مقطعی 100 نمونه مایع منی از مردان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری مشهد از بهمن 1396 تا اردیبهشت 1397 جمع آوری شد. پس از تلقیح نمونه ها در محیط انتقالی، کشت در محیط های PPLO براث و PPLO آگار، رنگ آمیزی داینس و آزمایشات رایج بیوشیمیایی انجام شد. نمونه مایع منی براساس دستورالعمل WHO از نظر فاکتورهای رنگ، حجم، مایع شدن، ویسکوزیته، غلظت، pH، گلبول های سفید، مورفولوژی طبیعی، غلظت اسپرم های متحرک، غلظت اسپرم های فانکشنال و ایندکس حرکت مورد بررسی قرار گرفت. پس از استخراج DNA از تمامی نمونه ها، طی آزمایش PCR از پرایمرهای GPO1و MGSO بمنظور شناسایی ژن 16S rRNA متعلق به جنس مایکوپلاسما استفاده شد. همچنین آزمایشmultiplex PCR جهت شناسایی مایکوپلاسما هومینیس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی (RNAH1& RNAH2) از ژن 16S rRNA و جهت شناسایی مایکوپلاسما ژنیتالیوم از پرایمرهایMG1 و MG2 از ژن 140-kDa Adhesion Protein انجام شد. نتایج حاصل ازPCR نشاندهنده وجود جنس مایکوپلاسما در %9 نمونه ها بود، درحالیکه با روش کشت 7 مایکوپلاسما (7%) جداسازی شد. توسط آزمایشات بیوشیمیایی ایزوله های مایکوپلاسما به عنوان مایکوپلاسما هومینیس شناسایی شد و از نظر مایکوپلاسما ژنیتالیوم منفی بودند. با multiplex PCR از 9 نمونه جنس مایکوپلاسما، 8 نمونه (8%) متعلق به مایکوپلاسما هومینیس بود و مایکوپلاسما ژنیتالیوم یافت نشد. میانگین سنی مردان نابارور تحت مطالعه و واجد عفونت مایکوپلاسمایی به ترتیب 31 و 30 سال بود. در این مطالعه هیچ ارتباط معنا داری میان عفونت مایکوپلاسمایی و اسپرم های غیرطبیعی دیده نشد. نتایج مطالعات میزان شیوع مایکوپلاسما هومینیس و مایکوپلاسما ژنیتالیوم در ایران بین 4/1 تا 40 درصد متفاوت است. تحقیقات متعددی با نتایج گوناگون، برای اثبات ارتباط بین عفونت مایکوپلاسمایی و غیرطبیعی شدن فاکتورهای مایع منی وجود دارد.