تحلیل اثر اکوتوریسم بر سرمایه های معیشت روستایی در چارچوب پایداری (مورد مطالعه: روستای پالنگان کردستان)

رویکرد معیشت پایدار یکی از رویکردهای جدید در زمینه توسعه پایدار روستایی است که به منظور کاهش فقر و بهبود استانداردهای زندگی روستایی مورد توجه قرار گرفته است و عوامل موثر بر آن دارای اهمیت و نقش حیاتی می باشند. در این تحقیق نیز هدف، بررسی اثر طبیعت گردی بر معیشت پایدار روستایی در روستای پالنگان استان کردستان می باشد. جامعه آماری در این پژوهش تمام افراد بالای 20 سال ساکن در روستای مورد مطالعه بودند که تعداد 623 نفر را در بر گرفته است. نمونه گیری به روش تصادفی انجام شد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه ها 238 نفر انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود. پس از تایید روایی پرسشنامه با نظر متخصصان و کارشناسان، پایایی کل با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه که برابر 83/0 به دست آمد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS16.0 انجام گرفت. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که سرمایه های طبیعی، اجتماعی و انسانی تحت تاثیر طبیعت گردی در روستای پالنگان در وضعیت مناسبی نبودند، همچنین از دیدگاه روستاییان روستای پالنگان، طبیعت گردی بر دارایی کل معیشتی تاثیر کمی گذاشته است اما بر سرمایه های مالی و فیزیکی تاثیر بهتری داشته و این تاثیر فقط در سرمایه معیشتی فیزیکی معنادار است. یافته های این تحقیق نشان داد که نیاز به بهبود وضعیت طبیعت گردی در منطقه مورد مطالعه به منظور دستیابی به معیشت پایدار وجود دارد و در این راستا مدیریت اصولی، مشارکت جامعه محلی و استفاده از پتانسیل های طبیعت گردی در روستای پالنگان راهگشا خواهد بود.