اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دارای افت تحصیلی دانشکده علوم پزشکی آبادان در سال تحصیلی 1398-1397

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان دارای افت تحصیلی دانشکده علوم پزشکی آبادان در سال تحصیلی 1398-1397 بود.

روش پژوهش حاضر نیمه تجربی- میدانی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران شامل 60 نفر شد که به شیوه داوطلبانه انتخاب شده بودند و به روش جایگشت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم شدند (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه). از هر دو گروه به وسیله مقیاس های عملکرد تحصیلی درتاج (1383) و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثلبوم، نسخه دانشجو (PASS) پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش نیز به مدت 8 جلسه 90-60 دقیقه ای در معرض متغیر مستقل (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) قرار گرفتند. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانکووا) استفاده شد.

یافته ها:

 نتایج به دست آمده در سطح معنی داری 01/0>p نشان دادند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب شود عملکرد تحصیلی و کاهش اهمال کاری تحصیلی در گروه آزمایش شده است.

نتیجه گیری:

 درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش عملکرد تحصیلی دانشجویان دارای افت تحصیلی موثر است.