مقایسه عملکرد حافظه فعال در دانش آموزان دارای ناتوانی های ویژه یادگیری یک زبانه و دوزبانه

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه حافظه فعال کودکان دارای ناتوانی های ویژه یادگیری یک زبانه و دوزبانه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پس رویدادی (علی- مقایسه ای) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان مقطع ابتدایی سال تحصیلی 93-1392 شهر تهران و شهرستان جوانرود بود. تعداد 60 نفر شامل 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) یک زبانه (فارس) و 30 کودک (15 دختر و 15 پسر) دوزبانه (کرد- فارس) به صورت نمونه گیری در دسترس از مراکز ناتوانی های ویژه یادگیری انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر برای کودکان-نسخه چهارم (WISC-R) و خرده مقیاس حافظه فعال وکسلر (WWM) بود. داده‏ها با استفاده از مقیاس تجدید نظر شده هوش وکسلر کودکان و زیرمقیاس حافظه فعال آزمون وکسلر جمع آوری شد. به منظور تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی میانگین، انحراف استاندارد، آزمون t مستقل، آزمون فریدمن و نرم افزار 16-SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که دو گروه یک زبانه و دوزبانه در متغیر حافظه فعال فضایی (17/2-=t و 05/0>p) و حافظه فعال (14/2-=t و 05/0>p) دارای تفاوت معناداری هستند. در متغیر توالی حرف- عدد (09/1-=t و 05/0<p) تفاوت معناداری مشاهده نشد. براساس یافته های پژوهش حاضر، می توان نتیجه گرفت که دوزبانگی در کودکان با ناتوانی های ویژه یادگیری با کارکردهای بهتر حافظه فعال همراه است.