کاربرد ارزیابی درونی برای بهبود کیفیت گروه های آموزشی (مورد مطالعه: گروه آموزشی علوم تربیتی دانشگاه ملایر)
پژوهش حاضر با هدف اجرای ارزیابی درونی در گروه آموزشی علوم تربیتی دانشگاه ملایر انجام گرفت. روش این پژوهش توصیفی از نوع پیمایش است. در این پژوهش 7 عامل، 27 ملاک و 78 نشانگر در میان شش جامعه آماری شامل: اعضای هییت علمی، مدیران گروه ها، معاونت و ریاست دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشجویان در حال تحصیل رشته علوم تربیتی، دانش آموختگان سه دوره گذشته و کارفرمایان بررسی شدند. نمونه ها از جوامع مدیران گروه و دانشکده، اعضای گروه آموزشی و کارفرمایان به صورت سرشماری کامل، و از جوامع دانشجویان و دانش آموختگان، با استفاده از جدول مورگان، تعیین و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و چک لیست، اطلاعات لازم گردآوری شد و روایی آنها را استادان راهنما تایید کردند. در بررسی پایایی پرسشنامه ها از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. در تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و قضاوت در مورد مطلوبیت هر یک از عوامل استفاده شد. عوامل ساختار سازمانی، تشکیلات و مدیریت، دوره های آموزشی مورد اجرا، فرایند یاددهی-یادگیری مطلوب، و عوامل امکانات و تجهیزات، دانشجویان، هییت علمی نسبتا مطلوب، و عامل دانش آموختگان نامطلوب ارزیابی شدند. با توجه به یافته های به دست آمده، پیشنهادهایی برای ارتقای سطح کمی و کیفی گروه ارایه شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.