اثرات تغذیه نیتروژن و محلول پاشی سیتوکینین بر مولفه های جوانه زنی بذرهای تولیدی گندم در شرایط گرمای انتهای فصل

به منظور مطالعه خصوصیات جوانه زنی بذرهای گندم رقم چمران حاصله از پایه های مادری تیمار شده با سطوح مختلف نیتروژن و محلول پاشی سیتوکینین تحت تاثیر تنش گرمای انتهای فصل، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد مقادیر صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و سه سطح محلول پاشی هورمون سیتوکینین (صفر، 50 و 100 میکرومولار) روی گیاه مادری که در دو تاریخ کشت (تاریخ کاشت بهینه و تاریخ کاشت با تاخیرکه جهت مواجه شدن گیاه با تنش گرمای انتهای فصل) بودند. نتایج نشان داد اثر محلول پاشی سطوح مختلف هورمون سیتوکینین بر گیاه مادری، تنها بر درصد و یکنواختی جوانه زنی، زمان لازم برای 90 درصد جوانه زنی، شاخص طولی قدرت و تحرک ذخایر بذر و وزن هزار دانه اثر معنی دار نشان داد. نتایج اثرات متقابل نشان داد که تیمار مصرف نیتروژن در تاریخ کشت دیر هنگام (تنش) بیشترین سرعت جوانه زنی (03/0 جوانه در روز) را داشت. بیشترین درصد جوانه زنی (100 درصد) گندم در تاریخ کشت توصیه شده و سطوح بالای سیتوکینین و نیتروژن و کمترین مقدار آن (66 درصد) از تاریخ کاشت دیر هنگام (تنش)، 150 کیلوگرم نیتروژن و عدم کاربرد سیتوکینین به دست آمد.