اسانس مینای نیشابوری: قدرت آنتی اکسیدانی، فنل و فلاونوئید کل و اثر ضدمیکروبی آن بر تعدادی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی در شرایط آزمایشگاهی

مقاومت سویه های میکروبی نسبت به آنتی بیوتیک ها و حفظ ایمنی مواد غذایی از مهم ترین مشکلات جهانی است. لذا هدف از این پژوهش بررسی محتوی فنلی، فلاونوییدی، آنتی اکسیدانی و قدرت ضدباکتریایی اسانس مینای نیشابوری بود. در این پژوهش میزان ترکیبات فنلی و فلاونییدی اسانس مینای نیشابوری به ترتیب با استفاده از معرف فولین-سیوکالتو و روش رنگ سنجی آلومینیوم تری کلراید اندازه گیری شد. پتانسیل آنتی اکسیدانی این اسانس گیاهی با روش های DPPH، ABTS و بتاکاروتن- لینولییک اسید بررسی گردید. از روش های چاهک آگار، دیسک دیفیوژن، حداقل غلظت مهارکنندگی، حداقل غلظت کشندگی جهت بررسی فعالیت ضدباکتریایی اسانس علیه تعدادی از باکتری های پاتوژن استفاده شد. بر اساس نتایج میزان فنل تام و فلاونویید اسانس مینای نیشابوری به ترتیب mg GAE/g 63/55 و mg QE/g 28/62 بود. قدرت آنتی اکسیدانی اسانس با استفاده از روش های DPPH، ABTS و بتاکاروتن- لینولییک اسید به ترتیب 39/52، 3/68 و 95/49 بر حسب درصد اندازه گیری شد. بیش ترین و کم ترین هاله اندازه گیری طی روش دیسک دیفیوژن با قطر 2/16 و 7/9 سانتی متر به باکتری های استافیلوکوکوس اوریوس و انتروباکتر ایروژنز تعلق داشت. حداقل غلظت کشندگی اسانس مینای نیشابوری در تمامی سویه ها بیش تر از حداقل غلظت مهارکنندگی بود. باکتری های گرم منفی مقاومت بیش تری از خود در برابر اسانس نشان دادند. اسانس مینای نیشابوری قدرت ضدباکتریایی و پتانسیل آنتی اکسیدانی مطلوبی داشت. استفاده از این ترکیب گیاهی می تواند موجب مهار و توقف رشد باکتری های بیماری زا شود.