تحلیلی بر افسانه های مندرج در تذکره های فارسی

در کنار«انواع ادبی» جدید، همانند «رمان» و «داستان»، «افسانه»ها، قصه ها، سرگذشت ها، حکایت ها و...) را میتوان از انواع ادبی گذشته تاریخ ادب فارسی به حساب آورد.«افسانه ها» به آثاری اطلاق می شود که از زبان حیوانات یا به صورت اشعار هجایی برای سرگرمی اطفال سروده شده است. یا متضمن سرگذشت اشخاص واقعی همچون شاعران، عارفان و... بوده است که رفته رفته، شاخ و برگ گرفته و با نثری آراسته در خلال کتب تذکره و آثار دیگر درج شده اند و فراز و فرود زندگی شاعران و ابعاد گونه گون ادبی، فکری، روحی و اخلاقی آنها را نشان می دهند. در این مقاله، علاوه بر اشاره به تعاریف افسانه، ویژگی های اساسی آن از جهات مختلف نقد و تحلیل شده است. این تحقیق در دانش هایی مانند تاریخ ادبیات، سبک شناسی، نقد ادبی، معانی، بیان و بدیع کاربرد دارد و نقاط مبهم و تاریک تاریخ ادبیات را روشن و جزئیات علوم مذکور را بیان میکند.