بررسی فلوئورزدایی آب با منعقدکننده های شیمیایی

بیماری های دندانی، استخوانی، کاهش ضریب هوشی کودک، تغییر ساختمان DNA ،کاهش عملکرد تیرویید و بروز سرطان مثانه ازجمله نشانگان افزایش فلوراید آب آشامیدنی محسوب می شوند. غلظت زیاد فلوراید در منابع آب زیرزمینی از کشورهای الجزایر،ایران، سوریه و هند گزارش شده است. هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف فلوراید، عامل بیماری فلویوروزیس دندانی و استخوانی، از آب آشامیدنی شهری توسط انعقادشیمیایی می باشد. این تحقیق ازنوع آزمایشگاهی- کاربردی است. نمونه آب آشامیدنی شهری تهران دارای حاوی فلوراید در رآکتور ناپیوسته آزمایش گردیدند. کارایی حذف درحالت مختلف متغیرهای pH (2/4 ،5/7 و 9) ،زمان تماس (30 ،60 و 90 دقیقه)، غلظت منعقدکننده (10 ،20 ،30 ،40 و 500 میلی گرم در لیتر)، نوع منعقدکننده (پلی آلومینیوم کلراید) PAC ،(سولفات آلومینیوم) آلوم، (نیترات آلومینیوم)و غلظت فلوراید(3 ،6 و 9 میلی گرم در لیتر)مورد بررسی قرارگرفت. مقدار راندمان حذف غلظت 9 میلی گرم در لیتر فلوراید در زمان تماس 90 دقیقه و pH بهینه معادل 5/7 با غلظت 40 میلی گرم در لیتر PAC ،400 میلی گرم در لیتر آلوم و 20 میلی گرم در لیتر نیترات آلومینیوم برحسب درصد به ترتیب 100 ، 1/91 و 100 در رآکتور انعقادشیمیایی بدست آمد. هر سه منعقد کننده آلوم، PAC و نیترات آلومینیوم در pH معادل 5/7 از عملکرد بیش تری برخوردار هستند. همچنین نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که بیش ترین غلظت منعقد کننده در سولفات آلومینیوم(L/mg 500) مصرف شده است و غلظت آلومینیوم باقی مانده بیش تری (113/0 میلی گرم در لیتر) تولید شده است. افزایش زمان تماس به افزایش راندمان حذف و کاهش غلظت منعقدکننده مصرفی در منعقدکننده ها منجر می شود. به طور کلی می توان نتیجه گیری و پیشنهاد نمود که روش انعقادشیمیایی با نیترات آلومینیوم روشی مناسب و کارآمد در حذف فلوراید از آب آشامیدنی است.