تاثیر تحریک شنوایی و لمسی توسط اعضای خانواده بر سطح هوشیاری بیماران با کاهش سطح هوشیاری: یک مطالعه نیمه تجربی

کاهش سطح هوشیاری از عوارض تهدیدکننده ضربات مغزی می باشد که منجر به بستری و مرگ بیمار می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تحریک شنوایی و لمسی توسط اعضای خانواده بر سطح هوشیاری بیماران انجام یافته است.

این مطالعه نیمه تجربی، در 80 بیمار ضربه مغزی با کاهش سطح هوشیاری بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های آموزشی شهر زاهدان در سال 1398 انجام یافته است، نمونه ها به روش در دسترس انتخاب، سپس به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، و مقیاس FOUR بود. برای گروه آزمون مداخله شامل تحریک شنوایی و لمسی توسط عضو خانواده به مدت 10 دقیقه در هفت روز متوالی انجام گرفت. گروه کنترل، مداخلات معمول بخش را دریافت نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 21 از آمارهای توصیفی و تحلیلی (تی مستقل، تی زوجی، کوواریانس، مجذور کای و آنالیز واریانس با داده های تکراری) استفاده شد.

یافته ها: 

یافته ها نشان داد در روزهای اول تا چهارم تفاوت معناداری در سطح هوشیاری گروه مداخله و کنترل وجود نداشته است، ولی آزمون های تی مستقل و تحلیل کوواریانس و آنالیز واریانس با داده های تکراری نشان داد که در روزهای پنجم، ششم و هفتم سطح هوشیاری بیماران گروه دریافت کننده تحریک شنوایی و لمسی به طور معناداری از گروه کنترل بیش تر بوده است (001/0>p).

نتیجه گیری: 

نتایج حاکی از آن است که تحریک شنوایی و لمسی توسط اعضای خانواده در افزایش سطح هوشیاری بیماران ضربه مغزی با کاهش سطح هوشیاری موثر است. لذا پیشنهاد می شود به عنوان یک مداخله در مراقبت پرستاری به منظور افزایش سطح هوشیاری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.