اثر غلظت های بالای مواد معدنی کم مصرف آلی و غیرآلی (روی، مس و منگنز) بر پروژسترون پلاسما و عملکرد تولیدمثلی در ‏گاوهای با فحلی مکرر

تعداد 263 راس گاو برگشت به فحلی مکرر (با متوسط تعداد زایش 7/0±9/2 و روزهای شیردهی 58±193) به تیمارهای آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارها شامل 1- تیمار شاهد (بدون ماده معدنی سرک)، 2- تیمار حاوی سرک 2244 میلی گرم روی (سولفات روی)، 2/295 میلی گرم مس (سولفات مس) و 480 میلی گرم منگنز (سولفات منگنز)، 3- تیمار حاوی سرک 2244 میلی گرم روی آلی (روی-گلایسین)، 2/295 میلی گرم مس آلی (مس- گلایسین) و 480 میلی گرم (منگنز -گلایسین) بودند. افزودنی مواد معدنی سرک به صورت روزانه تغذیه شد. پروتکل دبل اووسینک برای تلقیح اجباری استفاده شد. غلظت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD) در بین تیمارها تمایل به معنی داری (09/0=P) را نشان داد و در تیمارهای سرک نسبت به شاهد بالاتر بود. غلظت پروژسترون (P4) در روز 11 پس از تلقیح تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (05/0>P). نسبت آبستنی به تلقیح مصنوعی (P/AI) (درصد) در اولین، مجموع اولین و دومین تلقیح در تیمارهای سرک آلی (CTM) و غیرآلی (ITM) بالاتر از شاهد بود (به ترتیب برابر 1/0=P و 13/0=.(P با توجه به نتایج این پژوهش افزایش سطح مواد معدنی کم مصرف انتخابی روی، مس و منگنز بالاتر از توصیه شورای تحقیقات ملی (NRC, 2001)، در گاوهای برگشت به فحلی مکرر موجب بهبود باروری گردید.