ارزیابی کمی و کیفی کشت مخلوط ماشک (Vicia narbonensis) و جو (Hordeum vulgar) در شرایط دیم خرم آباد تحت تاثیر کود زیستی ازتوبارور-1 و ماده سوپرجاذب

با توجه به اهمیت گیاهان علوفه ای جهت تغذیه دام و کم بودن تولیدات گیاهی، آزمایشی به منظور ارزیابی کمی و کیفی کشت مخلوط ماشک و جو در شرایط دیم خرم آباد تحت تاثیر کود زیستی ازتوبارور-1 و ماده سوپرجاذب، به صورت دیم در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سال زراعی (97 - 96) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول در 5 سطح: 1- تک کشتی ماشک (100% ماشک) 2- تک کشتی جو (100% جو) 3- ترکیب (ماشک 25% : 75% جو) 4- ترکیب (ماشک 50% : 50% جو) 5- ترکیب (ماشک 75% : 25% جو) به روش جایگزینی و فاکتور دوم در چهار سطح 1- عدم مصرف ازتوبارور-1 و ماده سوپرجاذب (شاهد) 2- ازتوبارور-1 (بذرمال و محلول پاشی) 3- سوپرجاذب 4- ازتوبارور-1 (بذرمال و محلول پاشی) + سوپرجاذب منظور گردید. نتایج نشان داد که بیشترین مجموع عملکرد علوفه خشک و نسبت برابری زمین از تیمار (50% ماشک: 50% جو)، بیشترین درصد پروتئین و عملکرد پروتئین خام علوفه، همچنین شاخص سطح برگ از کشت خالص ماشک و جو حاصل شد که با افزایش نسبت ماشک در ترکیب، افزایش پروتئین در علوفه جو حادث شد. در گیاه ماشک افزایش تراکم گیاهی موجب کاهش صفات ضد تغذیه ای علوفه (الیاف نامحلول در شوینده های خنثی) و بالعکس در گیاه جو این صفات افزایش یافت. نتایج نشان داد که سهم ماشک در همزیستی با جو در جهت تولید اثرگذار بود، از طرف دیگر تلفیق کود زیستی ازتوبارور-1 به عنوان جایگزینی مطمین برای کودهای شیمیایی نیتروژن دار و ماده سوپرجاذب با قابلیت ذخیره آب باران به خصوص در پایان فصل رشد توانستند علاوه بر افزایش عملکرد کمی و کیفی علوفه، نقش مهمی در راستای کشاورزی پایدار و تولید سالم به عنوان بهترین راهکار در مناطق دیم و کم باران داشته باشند.