پیشران های توسعه تصمیم گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در بیمارستان های شهر تهران

اهمیت تصمیم گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در بیمارستان ها سبب گردیده است تا پژوهش حاضر با هدف پیشران های توسعه تصمیم گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در بیمارستان های شهر تهران طراحی و اجرا شد.

پژوهش حاضر از جمله پژوهش های آمیخته از نوع اکتشافی بود که به صورت میدانی انجام شد. جامعه بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی بودند. همچنین جامعه بخش کمی شامل مدیران بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران است. ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه و پرسشنامه بود. روش آماری مورد استفاده در پژوهش حاضر، معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزیی بود.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد تعداد 8 عامل (دانش، قضاوت، تجربه، زمینه، ترجیحات و ارزش های مدیریتی، ترجیحات و ارزش های ذینفعان، ملاحظات اخلاقی و برنامه های سازمان) به عنوان پیشران های توسعه تصمیم گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در بیمارستان های شهر تهران شناسایی شد. نتایج مدل پژوهش حاضر نشان داد که تمامی عوامل بر توسعه تصمیم گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در بیمارستان های شهر تهران تاثیر می گذارند که در این میان زمینه با تاثیرگذاری 243/0 بیشترین تاثیر را دارد. همچنین نتایج مربوط به شاخص های برازش مدل نشان داد که مدل ارایه شده در پژوهش حاضر، از برازش مناسبی برخوردار است.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر مشخص شد که عامل زمینه به عنوان کلیدی ترین عامل در مسیر توسعه تصمیم گیری راهبردی مبتنی بر شواهد در بیمارستان های شهر تهران مشخص است که این مساله نشان دهنده اهمیت توجه به این عوامل در بیمارستان ها است.