تجزیه و تحلیل جایگاه نویسندگی زنان در مقالات علمی (مطالعه ی موردی: فصلنامه های حوزه جغرافیا)

علیرغم افزایش سهم زنان تحصیل کرده در طول زمان، زنان همچنان در سمت های دانشگاهی و رهبری، جوایز افتخاری و ارتقاء علمی، نقش کمتری دارند. از آنجا که یکی از مهمترین نشانگرهای موفقیت در مشاغل دانشگاهی، تالیف مقالات علمی آن ها است، در این پژوهش به بررسی الگوی همکاری جنسیتی نویسندگان مقالات فصلنامه های جغرافیا و آمایش شهری-منطقه ای، جغرافیا و توسعه و مخاطرات محیط طبیعی تا سال 1398 پرداخته شده است.

مواد و روش ها: 

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و به صورت توصیفی- پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمام مقالات نمایه شده و اطلاعات نویسندگان آن ها در مجله های حوزه جغرافیای دانشگاه سیستان و بلوچستان می باشد. بدین منظور، برای هر مقاله عواملی همچون تعداد مقالات چاپ شده در فصلنامه ها، تعداد نویسندگان، تعداد نویسندگان زن، جنسیت نویسندگان اول و رابط، بررسی و با استفاده از آزمون تی مستقل و نرم افزار SPSS و Excel تجزیه و تحلیل شده است.

یافته ها: 

بررسی ها نشان داد 37/5 درصد مقالات به وسیله سه نویسنده نوشته شده است که نشان از تمایل نویسندگان به همکاری در این حوزه دارد. همچنین فرضیه های اصلی تحقیق مبنی بر عدم وجود تفاوت در جنسیت نویسندگان اول و رابط رد شد و یافته ها نشان داد که زنان سهم کوچکی در جایگاه های نویسندگی مقالات در این فصلنامه ها دارند و به ترتیب تنها در 15/5 و 14/4 درصد مقالات در نقش نویسنده ی اول و رابط حضور داشتند.

نتیجه گیری:

 گرچه مشارکت زنان در مقالات چاپ شده در فصلنامه های مورد نظر در سال های اخیر افزایش یافت اما همچنان جای خالی آن ها در جایگاه های اصلی مقالات به چشم می خورد و سهم بسیار اندکی در جایگاه اصلی نویسندگان مقالات (نویسنده اول و نویسنده مسیول) دارند.