دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست خارجی کشورها

مقاصد سیاسی ، امنیتی و اقتصادی همواره از مهم ترین اهداف کشورها در تدوین و اعمال سیاست خارجی شان بوده است . برای تحصیل این مقاصد کشورها عمدتا و به طور سنتی نوعی دیپلماسی مبتنی بر رویکردها و ابزارهای سیاسی, نظامی و اقتصادی را در پیش می گیرند . با این همه , در سال های نیمه دوم قرن بیستم رویکردهای نسبتا جدیدی در دیپلماسی مطرح شد که توجه افزون تر و تآکید بیشتر بر راهکارها و ابزارهای فرهنگی را به مسولان و طراحان سیاست خارجی توصیه می کرد . این مقاله بر آن است تا با تبیین مبانی این رویکرد و ضمن استناد به شواهد تاریخی و نمونه های عملی به مطالعه این پدیده نسبتآ جدید در عرصه سیاست خارجی و روابط بین الملل بپردازد و در این راستا ابعاد گوناگون رابطه میان فرهنگ و دیپلماسی را به بحث بگذارد . در این مقاله همچنین ,چگونگی تآثیر گذاری عوامل فرهنگی بر دیپلماسی در دو سطح (طراحی) و (اجرا) بررسی شده و سپس چگونگی استفاده موثر از (قدرت نرم) در پیشبرد دیپلماسی توسط کشورها تجزیه و تحلیل خواهد شد .