تبیین تجربه زندگی با معلولیت جسمی-حرکتی ناشی از تصادفات ترافیکی: یک مطالعه پدیدارشناسی

بخش عمده‏ای از آسیب‏های نخاعی و معلولیت‏های جسمی-حرکتی، ناشی از سوانح ترافیکی است؛ لذا مطالعه حاضر با هدف شناخت و درک عمیق تجارب زیسته معلولین تصادفات ترافیکی از زندگی با معلولیت انجام شده است

مطالعه حاضر با استفاده از روش‏شناسی کیفی و رویکرد پدیدارشناسی هرمنیوتیک انجام شد. مشارکت‏کنندگان پژوهش، افراد دارای معلولیت جسمی-حرکتی ناشی از تصادفات ترافیکی بودند که با استفاده از روش نمونه‏گیری هدفمند و با رویکرد حداکثر تنوع از میان مراجعین مراکز توانبخشی تحت نظارت اداره بهزیستی استان آذربایجان شرقی انتخاب شدند. داده‏ها از طریق مصاحبه‏ های عمیق انفرادی جمع‏آوری و با استفاده از تحلیل درون مایه‏ای ون منن مشتمل بر رویکردهای کل‏نگر، انتخابی و جزء به جزء مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: تجربه مشارکت‏کنندگان از معلولیت، به صورت مضمون اصلی" اسیر تقدیر" آشکار شد که از سه مضمون اصلی شامل "تسلیم سرنوشت"، "زندگی در پشت حصار" و "غرق عجز و نیاز" و چهارده زیر مضمون تشکیل شده است. بر این اساس، مشارکت‏کنندگان خود را قربانی تقدیر می‏دانستند و زندگی با معلولیت را به مثابه زیستن در پشت حصارهایی از تنهایی، ناامیدی، حسرت، ترس از آینده، ترحم و بی‏ثمری قلمداد می‎کردند.

نتیجه ‏گیری: معلولیت، زندگی مشارکت‎کنندگان را با محدودیت‏های جبران‏ناپذیری مواجه ساخته است؛ به‏طوری‏که آنان به عنوان افرادی وابسته، نیازمند حمایت دیگران و درمانده از بهبود و بازیابی توان از دست رفته، خود را در محبس سرنوشت گرفتار می‏دانند؛ لذا حمایت اجتماعی و توانمندسازی این افراد برای غلبه بر ناتوانی می‏تواند سلامت روان آن‏ها را بهبود بخشده و آنان را به زندگی عادی بازگرداند.