اثر محرک های نور و صدا بر توزیع مکانی و فعالیت های شناگری دفنیا تحت شرایط آزمایشگاهی

بوم- سامانه های (اکوسیستم های) آبی از نظر توزیع نور و صدا ناهمگون می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مولفه های غیرزیستی نور و صدا بر رفتار شناگری دفنیا (دفنیا مگنا) به طور هم زمان می باشد. در مطالعه حاضر، پاسخ های رفتار شناگری 24 عدد دفنیا، در تیمارهای نوری شامل روشنایی و تاریکی و تیمارهای صوتی شامل؛ صدا و سکوت، به صورت 2×2 در فضای آکواریوم با ابعاد 25×15×30 سانتی متر بررسی شدند. شاخص های رفتاری اندازه گیری شده شامل تعداد جهش ها، سرعت شناگری و توزیع مکانی بودند. نتایج نشان دادند که تعداد جهش ها، افزایش معنی داری در تیمار روشنایی نسبت به تیمار تاریکی داشتند (0/05<p) در حالی که در تیمارهای صوتی، تعداد جهش ها تغییر معناداری را نسبت به تیمار سکوت نشان ندادند (0/05>p). در ادامه، تیمارهای روشنایی و صدا باعث افزایش سرعت شناگری شدند اما این تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نبود (0/05>p). هم چنین دفنیاها در تیمار تاریکی نسبت به تیمار روشنایی زمان بیش تری در لایه تحتانی آب گذراندند (0/05<p) در حالی که در تیمارهای صدا، اثر معناداری در زمان پراکنش مکانی دفنیاها مشاهده نشد (0/05>p). به طور کلی متغیر غیرزیستی صدا اثر معنی داری بر رفتار شناگری دفنیاها نداشت، در حالی که متغیر نور در مولفه های تعداد جهش ها و توزیع مکانی اختلاف معنی داری را نشان دادند. مطالعات بیش تری جهت درک اثرات چندگانه محرک های غیرزیستی بر رفتار گونه های آبزی نیاز می باشد.