بررسی بزرگ ساختاری و ریزساختاری تاثیر آب دریا بر فرآیند تثبیت خاک های رسی با آهک و نانوسیلیس

در بسیاری از مناطق ساحلی به علت کمبود آب شیرین محدودیت های فراوانی برای استفاده در فرآیند تثبیت خاک وجود دارد. از سوی دیگر به علت گستردگی آب های شور در سطح زمین نیاز به مطالعات بیشتری در مورد اثرات استفاده از آب شور در بهسازی خاک است. از این رو در این مقاله با انجام آزمایش های بزرگ ساختاری و ریزساختاری به مطالعه اثر یون های موجود در آب دریا، بر فرآیند تثبیت شیمیایی خاک های رسی با آهک و نانوسیلیس پرداخته شده است. برای تثبیت خاک رس کایولینیت از مقادیر مختلف آهک، نانوسیلیس، آب مقطر و آب دریای خلیج فارس استفاده شده است. نمونه رسی کایولینیت با مقادیر مختلف آهک و نانوسیلیس اصلاح و عمل آوری شده است. در این راستا آزمایش های دانه بندی، حدود اتربرگ، تغییرات pH نمونه-ها، تغییرات مقاومت فشاری در طی زمان مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین برای ارزیابی ریزساختاری از آنالیز پراش اشعه ایکس و تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی استفاده شده است. براساس نتایج حاصل شده مقاومت تک محوری نمونه های فاقد مواد افزودنی که با آب دریا ساخته شده اند نسبت به نمونه های حاوی آب مقطر بهبود یافته است. همچنین در حالتی که نمونه ها توسط 6% آهک اصلاح شده اند، مقاومت نمونه های حاوی آب دریا نسبت به نمونه های آب مقطر در دوره عمل آوری 28 روزه 4 درصد افزایش یافته است.