حذف نیکل به وسیله باکتری ویرجی باسیلوس جداشده از چشمه باداب سورت و بهینه سازی مولفه های جذب

اساس این تحقیق بر نمونه برداری از بخش های مختلف چشمه باداب سورت ساری، شامل آب، خاک و لجن استوار است. تاثیر مولفه هایی نظیر pH ، زمان تماس، مقدار زیست توده باکتریایی و غلظت اولیه یون فلزی نیکل بر میزان جذب بررسی شد. زمان تعادل نهایی در این آزمایش برابر هشت ساعت بوده؛ اما در نیم ساعت اولیه بیشترین جذب انجام گرفته و pH بهینه در حدود هشت بوده است. هم دمایی حذف یون از معادله مدل لانگمویر تبعیت کرده و بیشینه ظرفیت جذب یون فلزی مذکور به مقدار 51/0 میلی مول بر گرم وزن خشک سلول، ثابت لانگمویر 01/49، R2 در حدود 994/0 بوده است. با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) زیست توده باکتریایی به تنهایی و زیست توده به همراه فلز مشخص شد، گروه های کربوکسیل، هیدروکسیل و آمین، گروه های اصلی درگیر در فرایند جذب هستند. سویه باکتری مورد مطالعه، میله ای شکل، رشته ای،گرم مثبت، دارای آنزیم کاتالاز، نامتحرک و بر اساس آنالیز ژن16S rDNA به جنس ویرجی باسیلوس تعلق دارد. بیشترین میزان جذب یون نیکل در زمان های اولیه رخ داده است؛ بنابراین به نظر می رسد که باکتری جداسازی شده برای استفاده در سطح صنعتی و همچنین برای مقاصد زیست فناوری مناسب خواهد بود. جذب در زمان های اولیه غیر فعال بوده، آن گاه با گذشت زمان جذب به آرامی و آهستگی به صورت فعال ادامه یافته است. باکتری به دو شکل زنده و مرده دارای کارایی جذب مناسبی بوده است.