ارتباط عملکرد تیروئید با شاخص توده بدنی در جمعیت مطالعه تیروئیدی تهران

شیوع اضافه وزن و چاقی به عنوان یک معضل سلامت دنیای امروز در حال گسترش روزافزون می باشد. با توجه به گسترش فزاینده شیوع چاقی، بررسی اختلالات عملکرد تیرویید ناشی از افزایش غیرطبیعی شاخص توده ی بدنی (BMI) از اهمیت به سزایی برخوردار است. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین هورمون های تیروییدی و افزایش BMI در جمعیت بزرگسال ایرانی شرکت کننده در مطالعه تیروییدی تهران می باشد.

این مطالعه ی مقطعی بر روی 3079 شرکت کننده زن و 2274 مرد انجام گرفته است. شرکت کنندگان بر اساس BMI به دو گروه با BMI غیرطبیعی بیش از 25 و طبیعی با BMI کمتر از 25 تقسیم شدند. سطح سرمی هورمون های تیروییدی در شرکت کنندگان اندازه گیری و مقایسه شد. ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی به منظور ارزیابی همبستگی و ارتباط بین BMI و هورمون های تیروییدی مورد استفاده قرار گرفت. نسبت شانس ها و بازه اطمینان 95% برای بررسی همراهی افزایش وزن با اختلالات عملکرد تیرویید مورد استفاده قرار گرفت.

در این مطالعه BMI دارای همبستگی مثبت با هورمون محرک تیرویید(TSH)  (0/04 = r، 0/07 - 0/01CI=، 0/05>P) و همبستگی منفی با هورمون تیروکسین آزاد (FT4) (0/18-r= ، 0/16- -0/21-CI=، 0/05>P) داشت. هم چنین، BMI بالاتر از 25 با شانس افزایش یافته ابتلا به هایپوتیروییدی بالینی (1/7OR=، 2/79 - 1/04CI=، 0/05>P) همراه بود. ارتباط آماری معنی داری بین سایر اختلالات عملکردی تیرویید و BMI غیرطبیعی در نتایج مشاهده نشد. هم چنین، ارتباطی بین افزایش غیرطبیعی BMI و آنتی بادی ضد پراکسیداز تیرویید مثبت در نتایج تعدیل شده یافت نشد.

مطالعه حاضر نشان گر همراهی افزایش غیرطبیعی BMI با تغییر عملکرد تیرویید بود. با توجه به همین امر، کنترل وزن و کاهش آن در افراد دارای اضافه وزن و چاقی می تواند به عنوان راهکاری جهت بهبود عملکرد تیرویید در این افراد مورد بررسی مطالعه بیشتر قرار گیرد.