برهم کنش تغییرات وزن با دریافت میوه و سبزی در بروز سندرم متابولیک: مطالعه قند و لیپید تهران

هدف از این مطالعه بررسی برهم کنش تغییرات وزن و دریافت میوه و سبزی با بروز سندرم متابولیک در افراد بزرگسال بود.

این مطالعه در قالب مطالعه قند و لیپید تهران بر روی 1915 فرد در طول 8/9 سال پی گیری انجام شد. داده های غذایی با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک روا ارزیابی شد. داده های تن سنجی، بیوشیمیایی و وزن در ابتدای مطالعه و در طول دوره پی گیری اندازه گیری شد. سندرم متابولیک بر اساس معیار پانل درمانی بزرگسالانIII  تعیین شد. ارتباط بین دریافت میوه و سبزی با بروز سندرم متابولیک با تعدیل وزن با استفاده از رگرسیون خطرات متناسب کاکس بررسی شد.

میانه دریافت میوه 3/5 واحد در روز (دامنه میان چارکی: 5/5-2/0)، میانه دریافت سبزی جات 3/1 واحد در روز (5/9-1/9) و میانه دریافت میوه و سبزی 6/9 (7/8-4/0) واحد در روز بود. دریافت کل میوه و سبزی ارتباط معکوس معنی داری با بروز سندرم متابولیک پس از تعدیل متغیرهای مخدوش کننده داشت (نسبت خطر: 0/73، فاصله اطمینان 95 درصد: 0/87-0/66). هیچ ارتباطی بین دریافت میوه و دریافت سبزی با سندرم متابولیک مشاهده نشد. در افراد با تغییرات وزن کمتر از 7 درصد، دریافت میوه، دریافت سبزی، دریافت مجموع میوه و سبزی سبب کاهش خطر سندرم متابولیک شد. این ارتباط در افراد با وزن بیش از 7 درصد در طول پی گیری مشاهده نشد.

تغییرات وزن ارتباط بین دریافت میوه و سبزی و خطر سندرم متابولیک را تعدیل می کند.